GERÇEK SENLE BULUŞMA...

Sustun, sen hep sustun, oysa ki ne çok söylemek istediklerin vardı senin? Kelimeler düğümlendi boğazında, söyleyemediklerin enerjisel olarak yayıldı vücuduna, suskunluğunun sesini vücudunda duymaya başladın. Sen her şeyi zihinde yutmaya çalıştın, kabule geçmeye çalıştın ama sadece çalıştın, oysa ki vücudunun da bir hafızası vardı ve o senin unuttuğunu sandığın şeyleri unutmuyordu. Shakespeare ne demiş; "Bazen sahnede elinde mikrofon olmaz." Sen bu hayat sahnesinde hep bir şeyleri bekledin, şu olsaydı bunu yapardım, bu olsaydı şu olurdu. Sevgili arkadaşım sahne de sensin, mikrofon da sensin, dünya da sensin, bırak sana engeller çıkartan seni, kendin için bir adım at. Zihinsel mücadelen o kadar yoruyor ki seni, yeni bir SEN'e adım atamıyorsun. Artık seni aşağıya çeken düşünce kalıplarının, yani EGO'nun oyunlarının farkına varma zamanı geldi. Sen EGO değilsin, boş yere suçlama kendini sadece şunu bil, seni özünden uzaklaştırmaya çalışan başkası değil, senin egon. Çareyi dışarıda, başkasında arama, çare sende, sadece düşünce ve duygularını kontrol edemiyorsun o kadar. İçine, özüne odaklan, pişman olmayacaksın. Bütün engeller ve sınırlar sadece senin zihninde, gerçek SEN ise bu sınırların hemen ardında. Kaldır o engelleri artık, bir kez olsun izin ver kendine, bırak ki gerçek sevgi, huzur ve mutluluk sana aksın.