SUSTUN...

Kaç yaşında ifade edemedin kendini? Korktun, belki otoriter bir baba belki bir türlü memnun olmayan bir anne ile büyüdün. Çok söylemek istedin aslında ama tam dilinin ucuna geldiği noktada bir kez daha vazgeçtin. Hayatın ile ilgili en önemli kararlarda bile; ne istediğini ve ne yapmak istemediğini bile dile getiremedin; boyun eğdin. En büyük tepkin küsmek ya da bir kenarda sessizce ağlamaktı. Söylersen dinlemeyeceklerinden, anlamayacaklarından çekindin. Çünkü bir kez denemiştin ama başaramamamıştın. Her seferinde bu başarısızlık aklına geliyor ve söylemek istediklerin boğazında düğümleniyordu. Daha sonra büyüdün bu seferde karşındakini üzmemek, içinde bulunduğun ilişkiyi bozmamak ve konfor alanından çıkmaktan korktun. Ama asıl korkun yanlış anlaşılmaktı. Korktuğunu yaşarsın ya hani, sen korktukça ifade edemedin; ifade edemedikçe içinde biriktirdin; bir süre sonra biriktirecek yer kalmadı ve en ufak olayda öfke patlamaları yaşamaya başladın. Kontrol edilemeyen bu duygu durumları seni yavaş yavaş aşağıya çekti ve sağlığın gitgide bozulmaya başladı. Artık sen bu kısır döngüye bir son verebilirsin; her şey senin elinde, yeter ki değişeceğine inan, harekete geç ve yola çık.

Biz seni o yolda bekliyor olacağız.